het avonduur is begonnen!

De laatste 2 weken voor mijn vertrek zijn ook de laatste 2 weken voor de kerst, deze combinatie is garantie voor top drukte in de salon. Het is leuk om iedereen nog even te zien en voor de laatste keer blij te maken met een behandeling. Was wel even vergeten dat er ook nog een hoop extra taken bij kwamen wat betref het afsluiten en overdragen van de salon en dat ik ook nog wel wat dingen moet regelen voor mijn reis. De reis zelf maak ik me niet druk om daar denk ik gewoon niet over na…. maar af en toe bevliegt het me wel even van de enorme to do lijst die ik in mijn hoofd heb, dan maar even uitschrijven en prioriteiten stellen. Ik kan niet iedereen nog zien tickets boeken, visum regelen en de boekhouding af hebben in de tijd die ik nog heb. Gelukkig zie ik de allerbelangrijkste mensen met de kerst! Dan de dingen die moeten en als er tijd over is wat ik graag zou willen…. Dit houd in dat ik er voor kies bijna niets voor mijn reis te regelen. Ik heb een enkel ticket naar bali, mijn lieve vriendinnetje heeft al een chauffeur en overnachting voor mijn geregeld, heel dankbaar voor die luxe want ik zie echt geen tijd voor iets. De kerst dagen zelf zijn super fijn met de mensen die dicht bij me staan, maar ik ben gesloopt van al die dagen, ik zal blij zijn als ik straks lekker uren mag slapen in het vliegtuig

Het is 27 december de dag dat ik mag vliegen! Mijn lieve moeder brengt me naar de luchthaven. We zijn keurig op tijd wat opzicht voor ons al een hele prestatie is, ik zeg mijn moeder gedag en check in. Op het punt van de controle kom ik er tot mijn schrik achter dat mijn fotocamera tasje met camera, creditcard, rijbewijs en contant geld niet in mijn tas zit! Ohw nee! Wat nu? Oké rustig blijven… wat zit er allemaal in dat tasje? Waar is het? Heb ik het echt nodig? Kan ik het nog ophalen? Ik ga d’r van uit dat hij nog thuis ligt dus halen heeft geen zin meer. Ik heb mijn paspoort en nog een pinpas bij me dus ik kan op reis. Balen maar het is niet anders. Ik wandel over de luchthaven denkende wat ik ook alweer gister allemaal riep allemaal te kunnen doen in mijn wachttijd. Dan voel ik mijn telefoon het is mama. Ik neem op en ze vertelt me dat zij mijn camera en creditcard vond in haar auto! ze heeft nagevraagd en ik heb als het goed is nog genoeg tijd om uit te checken camera te halen en weer in te checken. Met een snelle pas schiet ik een medewerker aan die me de uitgang kan wijzen en snel ga ik naar mijn moeder, ga weer op nieuw inchecken een medewerkster ziet dat ik haast heb en lijd me zo vooraan in de rij voor een 2x controle. Super dankbaar! Ik heb t gered en heb zelf nog tijd voor koffie! Kwamen die 2 beschermengeltjes om mijn nek toch nog goed van pas :)

Tijd om te boarden, een vriendelijke dame scant mijn ticket en vraagt of ik al een vlucht heb voor Indonesië uit te gaan. Nee ik heb een enkel ticket en ik wil hierna door naar Australië maar was van plan dit vanuit Bali te boeken. U kunt niet het land in zonder uit reis ticket mevrouw. Ohw jee ik voel de spanning op komen…. Ze stuurt me naar de balie waar ze me nog eens het zelfde vertellen, ik besluit per direct een ticket te gaan boeken! Zoek... skyescanner…. Uuuh… hoe schrijf je dat stomme word? Google vind het voor me. De opties… enkele reis, van Denpasar, naar Australië, januari….zoek!
Gister kon ik nog geen keuze maken wat het slimste zou zijn, ik wil naar Sydney, maar Adelde is goedkoper vliegen en relatief dicht bij, maar geen idee of dat leuk is om ook te zijn. Ik google wat de high lights van Australië zijn en zie veel aan de oostkust maar Darwin lijkt me eigenlijk ook wel mooi, lastig, ik stel keuzes maken het liefste uit.
Maar nu is er geen tijd meer voor twijfels! Ik moet beslissen! Darwin is het goedkoopst en lijkt me mooi dus ik waag het er op, ik kan altijd nog binnenlandse vluchten pakken! Jeetje wat moet ik veel in vullen snel snel snel, ik merk dat iedereen al is geboard ik moet opschieten. Mijn hart bonst en ik voel dat mijn vingers trillen, als ik nog maar mee mag! Ik vul mijn creditcard gegevens in, druk op betalen en hij doet het niet! Mijn kaart nummer klopt niet. ik controleer, maar het nummer is wel correct. hoe kan dat? ik druk nog maals op betaal, nog steeds niet. Ohw jee daar gaan we!! Wat nu? ik laat een vrouw achter de balie controleren of zij ziet wat ik fout doe… volgens haar klopt het ook, het is een mastercard en het nummer is correct. Plan C papa bellen voor zijn creditcard gegevens. Ondertussen sta ik volledig te shaken, ademhaling is hoog, probeer rustig te bijven maar de paniek is behoorlijk toe geslagen. De telefoon gaat over…..

Zal ik het redden? Lees de volgende keer veder!!