Keuze stress!
Blijf op de hoogte en volg Joyce
16 Januari 2018 | Indonesië, Sanur
Na wat rustige dagen stelt Willemijn voor op de scooter naar het strand van Nusa dua te gaan. Daar aangekomen wordt ik weer getrakteerd op een prachtig mooi stand en helder blauw water alleen 1 nadeel er is nergens schaduw te vinden. We besluitend voor de verkoeling, te gaan zwemmen. Ik moet bekennen dat dit na twee en en halve week de eerste keer is dat ik de oceaan in ga, het water is een lekkere temperatuur! Als we het water uit komen is er wat bewolking voor de zon gelukkig want anders is het veel te warm en met mijn witte huidje ook wel wat gevaarlijk!
Terug op scooter kijk is naar Willemijn haar rug die er erg rood uit ziet. Waarom smeert ze zich toch nooit in!? Eenmaal terug in Sanur vertelt Will mij dat ik ook rood ben… mmm ik had me wel ingesmeerd maar het is blijkbaar harder gegaan dan we dachten…oepsie!
Aan t zwembad bij Hetty haar hotel proberen we even een dutje te doen. Hetty komt ook bij ons liggen en begint te praten, ik hoor haar en hoor Willemijn antwoorden, maar ik ben te moe om echt mee te krijgen wat ze zegt. Tot het moment dat ze benoemt dat ze bijna weg gaan, over morgen al!! Ik merk aan mijn lijf dat ik hier van schrik. Als hun al bijna weg gaan heb ik ook niet meer zo lang en ik heb nog niets geregeld voor mijn verdere reis. Ik ben me bewust van dat het zo veel niet is wat ik moet regelen maar toch lukt het me niet meer om in slaap te vallen…
Als je in Azië ben moet je je zelf eigenlijk wel een keer trakteren op zo’n spotgoedkope lekkere massage. Dus dat ga ik maar eens doen. Willemijn heeft een vrouwtje geadviseerd die het volgens haar goed doet, lekker stevig. Ik hou wel van een beetje harde massage dus ik ga daar heen. Het is een klein salonetje waar zij en ik denk haar man buiten op t stoepje zitten als ik aan kom rijden. Ik parkeer mijn scooter en krijg een lijstje van haar met de massages die ze geeft. Ook al was dit tot voor kort ook mijn vak geniet, ik zou niet weten wat voor massages dit zijn. Ik vraag om wat uitleg en besluit voor de Balinese massage van 75 minuten te gaan, we zijn tenslotte in Bali. Het is een uitgebreide massage van heel mijn lichaam, het gaat er hier wel wat anders aan toe dan in Nederland, ze klimt op de massagebank en terwijl ze mijn rug masseert zit ze boven op me, zoals wij dat huis bij je partner zouden doen maar niet in een professionele salon, Ik bedenk me hoe gek dat geweest zou zijn als ik dat in de salon gedaan had… Ik voel af en toe haar lange nagels in mijn huid en ervaar nu waarom ik op school ooit mijn nagels af moest knippen, ook besef ik me dat ik voor het eerst niet meer aan het “afkijken” ben voor lekkere massage grepen die ik ook kan toepassen. Op wat kritische puntjes na geniet van een heerlijk ontspannen massage.
Ik word wakker en na mijzelf up to date gemaakt te hebben van insta en Facebook land, besluit ik een ticket te gaan boeken van Sydney naar Denpasar. Ik wil namelijk als Willemijn straks rond 6 juni gaat bevallen bij haar zijn in Indonesië. Ik besef me dat ik het boeken van het ticket heb uitgeteld. Ik vind het nog altijd lastig om besluiten te maken, omdat ik de “beste” keuze wil maken. Ik besef me dat dit voort komt uit de angst het verkeert te doen, inmiddels ben ik wel zo ver dat ik weet dat er geen verkeert is, maar nu is het nog een kwestie van deze uitstel gewoonte, gewoon te veranderen.
Ik kijk op verschillende vergelijkende sites. Skascanner lijkt de goedkoopste. Ik heb nu t globale idee om van Darwin langzaam via de oostkust naar Sydney te rijzen. Geen idee hoe lang dit duurt of hoe lang ik dit leuk vind, maar ik weet dat Ik 3 maanden in Australië mag verblijven. Dus zoek naar de week voor 19 april. Vanaf 11 april worden de tickets duurder dus ik ga voor 10 april. Ik kijk naar de details van de vlucht, als ik op boek wil drukke voel ik mijn twijfels in eens weer toe slaan….
Wat nou als 3 maanden veel te lang zijn? Als ik mij het backpackers wereldje bedek is het een hoop zuipende en feestend jongeren, zit ik hier wel op te wachten? Maar 3 maanden echt alleen zijn is denk ik ook niet leuk, dus ga ik dan wel voldoende aan sluiting vinden? En als 3 maanden niet fijn zijn, ga ik dan eerder naar Bali of gewoon eerst terug naar huis? Wat is nu het beste om te doen???
Terug op scooter kijk is naar Willemijn haar rug die er erg rood uit ziet. Waarom smeert ze zich toch nooit in!? Eenmaal terug in Sanur vertelt Will mij dat ik ook rood ben… mmm ik had me wel ingesmeerd maar het is blijkbaar harder gegaan dan we dachten…oepsie!
Aan t zwembad bij Hetty haar hotel proberen we even een dutje te doen. Hetty komt ook bij ons liggen en begint te praten, ik hoor haar en hoor Willemijn antwoorden, maar ik ben te moe om echt mee te krijgen wat ze zegt. Tot het moment dat ze benoemt dat ze bijna weg gaan, over morgen al!! Ik merk aan mijn lijf dat ik hier van schrik. Als hun al bijna weg gaan heb ik ook niet meer zo lang en ik heb nog niets geregeld voor mijn verdere reis. Ik ben me bewust van dat het zo veel niet is wat ik moet regelen maar toch lukt het me niet meer om in slaap te vallen…
Als je in Azië ben moet je je zelf eigenlijk wel een keer trakteren op zo’n spotgoedkope lekkere massage. Dus dat ga ik maar eens doen. Willemijn heeft een vrouwtje geadviseerd die het volgens haar goed doet, lekker stevig. Ik hou wel van een beetje harde massage dus ik ga daar heen. Het is een klein salonetje waar zij en ik denk haar man buiten op t stoepje zitten als ik aan kom rijden. Ik parkeer mijn scooter en krijg een lijstje van haar met de massages die ze geeft. Ook al was dit tot voor kort ook mijn vak geniet, ik zou niet weten wat voor massages dit zijn. Ik vraag om wat uitleg en besluit voor de Balinese massage van 75 minuten te gaan, we zijn tenslotte in Bali. Het is een uitgebreide massage van heel mijn lichaam, het gaat er hier wel wat anders aan toe dan in Nederland, ze klimt op de massagebank en terwijl ze mijn rug masseert zit ze boven op me, zoals wij dat huis bij je partner zouden doen maar niet in een professionele salon, Ik bedenk me hoe gek dat geweest zou zijn als ik dat in de salon gedaan had… Ik voel af en toe haar lange nagels in mijn huid en ervaar nu waarom ik op school ooit mijn nagels af moest knippen, ook besef ik me dat ik voor het eerst niet meer aan het “afkijken” ben voor lekkere massage grepen die ik ook kan toepassen. Op wat kritische puntjes na geniet van een heerlijk ontspannen massage.
Ik word wakker en na mijzelf up to date gemaakt te hebben van insta en Facebook land, besluit ik een ticket te gaan boeken van Sydney naar Denpasar. Ik wil namelijk als Willemijn straks rond 6 juni gaat bevallen bij haar zijn in Indonesië. Ik besef me dat ik het boeken van het ticket heb uitgeteld. Ik vind het nog altijd lastig om besluiten te maken, omdat ik de “beste” keuze wil maken. Ik besef me dat dit voort komt uit de angst het verkeert te doen, inmiddels ben ik wel zo ver dat ik weet dat er geen verkeert is, maar nu is het nog een kwestie van deze uitstel gewoonte, gewoon te veranderen.
Ik kijk op verschillende vergelijkende sites. Skascanner lijkt de goedkoopste. Ik heb nu t globale idee om van Darwin langzaam via de oostkust naar Sydney te rijzen. Geen idee hoe lang dit duurt of hoe lang ik dit leuk vind, maar ik weet dat Ik 3 maanden in Australië mag verblijven. Dus zoek naar de week voor 19 april. Vanaf 11 april worden de tickets duurder dus ik ga voor 10 april. Ik kijk naar de details van de vlucht, als ik op boek wil drukke voel ik mijn twijfels in eens weer toe slaan….
Wat nou als 3 maanden veel te lang zijn? Als ik mij het backpackers wereldje bedek is het een hoop zuipende en feestend jongeren, zit ik hier wel op te wachten? Maar 3 maanden echt alleen zijn is denk ik ook niet leuk, dus ga ik dan wel voldoende aan sluiting vinden? En als 3 maanden niet fijn zijn, ga ik dan eerder naar Bali of gewoon eerst terug naar huis? Wat is nu het beste om te doen???
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
