Kunst en Cultuur

Ik ben blij dat ik in Byron Bay een zwarte jumpsuit heb gekocht, dit ziet er netjes genoeg uit voor een familiediner. We komen aan bij het huis van David zijn tante, ik word voor gesteld aan de oma’s en uitgelegd van wie ze dan de moeder zijn en wie met wie welke connectie heeft. Het meeste is dichtbij familie van David. Oma, tante, nichtjes maar ook de oma van de nichtjes, een aangetrouwde neef en zijn moeder zijn aanwezig. Ze grappen dat ik aan het einde van de avond overhoord wordt. De connecties gaat nog wel maar namen dat is echt niet haalbaar!

Voor we aan tafel gaan zitten staan we achter onze stoel er wordt een zoete wijn in likuur-glaasjes uitgedeeld en Jack, David vader leest een stuk voor uit, ik denk de bijbel eerst in een onverstaanbare taal, ik denk dat dit Israëlisch is en dan in het engels. Iedereen pakt zijn wijn en drinkt het op. De meeste in 1 keer maar ik zie dat een aantal het in slokjes doen, dat heeft mijn voorkeur, dus ik doe dat ook. Dan leest David een stuk voor en wordt het brood uitgedeeld en gaat iedereen zitten om te eten. Melissa David’s zus zit naast me en legt in het kort uit dat de wijn en het brood symbool staan voor al het eten, waarvoor we net hebben gedankt. Er is een hoop eten eerst vooraf, verzorgt door David’s moeder, brood met verschillende smeerseltjes en daarna hoofd gemaakt door David’s tante, Kip, zalm, rusti, aardappelpartjes, rijst, groeten en salade! Ik ben altijd nieuwsgierig naar alles dus schep van alles een kleinbeetje op. Het smaakt goed!
Het is een gezellige avond. Eigenlijk niets anders dan met familie eten en kletsen zo als ik dat ken alleen dan met een kort bid ritueel vooraf.

Ik ga met Cal en Ruby naar een kunst museum, ik ontmoet ze voor de deur en we gaan naar binnen. We komen in een ruimte wat ingericht is als huis helemaal bedekt met allemaal bloemen en bloemen stikkers we krijgen ook een stikker en mogen die ergens in de ruimte op plakken. Dan komen we bij stenen met geuren er aan dit is een komisch gezicht omdat iedereen met zijn neus op die stenen hangt. Er volgen meerdere interactieve kamers, erg leuk gedaan. Daar na komen we meer bij beelden en schilderijen.
We zijn hongerig dus besluiten als lunch pauze even naar China Town te gaan voor wat typische chinees hapjes en gaan daarna weer terug naar het museum. Ik begin te merken dat ik het museum wel erg groot vind, er zijn wel leuke stukken, maar ook veel stukken die ik niet zo boeien vind.

Na het het avond eten ga ik met David en Disha naar Louis huis, om van uit daar naar White Night een groot evenement in het centrum van de stad, te gaan. We doen een drankje bij Louis, ik maakt kennis met de 2 huis genoten van Louis en Ramon een vriend van David en Louis. We nemen met zijn allen de tram naar het centrum. Ik heb me voor bereid op een drukte vergelijkbaar met koningsdag in Amsterdam en eigenlijk valt het alles mee, er zijn een hoop mensen maar je hoeft niet schouder aan schouder te lopen. Er zijn verschillende optredes op straat en gebouwen zijn belicht met een projectie door een beamer. Het ziet er gaaf uit. We kijken wat rond blijven af en toe staan bij een optreden en er word besloten naar een rooftop-bar te gaan. De rooftop-bar heeft net een bioscoop avond gehad dus we staan te wachten tot dat is opgeruimd, het duurt ons te lang en er beginnen mensen moet te worden. Ik ook ik ben kapot, geloof dat in mijn middag slaapjes in de auto mis, die had ik tijdens de roadtrip namelijk iedere dag! Dus we besluiten wat te eten te zoeken en naar huis te gaan.

Ik besluit vandaag een “werkdag” in te lassen, ik heb belooft de certificaten en de lesboeken van Will Be Strong te designen en ik moet wat plannen gaan vast leggen voor mijn volgende bestemming. Het is inmiddels half 3 en ineens komen de muren op me af. Ik moet het huis uit! Ik pak mijn laptop en de rest van mijn spullen in en loop de deur uit. Waar ga ik heen? Mijn gevoel zegt Chapel street. Mijn hooft vraagt zich af of ik niet ergens anders heen moet aangezien ik van de week al Chapel street heb gezien, aan de andere kant weet ik daarom dat daar een geschikt leuk plekje is met gratis WiFi. Hoofd uit! Gevoel zegt Chapel street, dus daar gaan we heen!
Nu ik hier toch ben kan ik die ring die ik de vorige keer gezien had als nog kopen, de vorige keer heb ik hem laten liggen omdat ik dacht, heb ik het nodig? Nee, maar ik mag mijzelf af en toe best iets cadeau doen, die gekke zuinigheid van mij altijd!
Ik ga naar een restaurant wat ik de vorige keer gezien heb, het is er druk maar ze hebben geen WiFi. Ik besluit toch te gaan zitten, de eerste dingen heb ik toch geen internet voor nodig, en bestel een cappuccino. Na wat werk, maak ik een tekening af waar ik laats aan begonnen ben af.
Ik reken af en ga naar het restaurant waar ik de vorige keer was met WiFi. Ik zoek een mooi plekje en besluit een burger te bestellen. Als ik weg ga vraagt een van de jongens in de keuken of ik even heb, ja tuurlijk, hij houd een zak voor me en zegt dat er iets in lekkers zit en ik dat mag hebben. Dankjewel! Ik neem het aan en kijk in de zak het is een stuk cake, of beter gezegd een vers gemaakt walnoot-brood. Ik dank nog een keer en loop de deur uit. Wat een geluksvogel ben ik zeg! Dat wordt een heerlijk ontbijt morge!

Ik kom thuis en had nog als plan tickets te boeken. Ik wil de Ayers Rock bekijken dus vlieg naar Alice Springs, om daar een tour te kunnen doen naar Uluru. Veder is daar niet zo heel veel geloof ik dus ik boek voor 5 dagen later een vlucht naar Maroochydore/Sunshine Coast. Ik vul mijn gegevens in, Voornaam: Joyce, achternaam: ’t Hart enzovoorts… boek. Ik krijg een bevestiging mail, en zie tussen alle gegevens; Volledige naam: Joyce ’t Hart…. Oh..o… mijn volledige naam is Joyce Eefje ’t Hart! Shit… ik had bij voornaam mijn beide namen moeten invullen. Wat nu? Ik leest de e-mail goed door en zie een link naar wijzigingen. Ik kom op een hulp pagina waar staat dat het via de site van de vlieg aanbieder moet. Ik zoek de site van Qantas Airways dit is in het engels natuurlijk en dat maakt het zoeken wel een stuk uitdagender… maar goed, blijf rustig en probeer te vinden hoe, waar en of ik iets kan wijzigen, vroeger zou ik volledig in de stress schiet van engels lezen maar het gaat me aardig af, ben trots op mezelf! Helaas vind ik niet waar en of het nodig is om te wijzigen. Misschien is Joyce ’t Hart wel goed genoeg. Het is laat en iedereen is al naar bed dus ik vraag morgen wel aan iemand of ze met me mee willen kijken want misschien zie ik het over het hoofd...