Girls days

Willemijn heeft uitgelegd hoe we terug moeten maar het verwarrende is al dat we een andere uitgang hebben dan dat we binnenkwamen. Op gevoel en bordjes rijden we een stuk… mmm… misschien moeten we toch even kijken waar we zijn op de kaart. Er stopt een Indonesische jongen, we vragen waar we heen moeten voor Canggu. Iets terug en dan links. Oké bedankt! Goed dat we even hebben gekeken. We volgen de weg en komen veilig thuis. Yes! Dat hebben we goed gedaan!

We worden vroeg opgehaald door Putu, een Balinese chauffeur. We gaan met zijn 4en naar Amed. We komen na een flinke rit aan bij het strand. We vinden een mooi plekje met 4 ligbedjes in de schaduw en ploffen neer. Wat is het hier lekker rustig en relaxt. Het strand heeft heel veel soorten kleine schelpjes en ik kan me niet bedwingen ze te zoeken en te sparen. Wat zijn ze schattig klein, mooie vormpjes, kleurtjes en allemaal verschillend.
Als we onze lunch krijgen en ik mijn bord voor mijn op mijn ligstoel heb staan, kijk ik om mij heen en wordt ik weer even heel bewust van hoe goed ik het heb! Moet je nou kijken met ons bordje lekker eten op een strandstoel met prachtig uitzicht over de oceaan. Wat wil een mens nog meer!?
Het schijnt hier heel mooi te zijn voor snorkelen. Hella en Willemijn zijn al in het water met de snorkels. Ik pak ook een snorkel en loop het water in. Ik zet mijn snorkel op en doe mijn hoofd voorzichtig onder water. Ik moet altijd even wennen als ik net een snorkel op heb. Het voelt even onnatuurlijk te ademen als je je hoofd onderwater heb en ik moet heel bewust alleen door je mond ademen. Ik blijf gewoon rustig als een zeester even drijven tot ik gewent ben. Ik zwem zachtjes verder de zee in. Het is inderdaad heel mooi hier. Ik zie nu al vele vissen! Wauw wat een kleurtjes hebben ze zeg! Zo veel verschillende soorten, de één nog mooier dan de ander. Na een tijdje kom ik het water weer uit en lig ik nog heerlijk op mijn bedje. Einde van de dag rijden we weer met Putu terug naar huis.

Ray is een paar dage weg voor werk dus wij hebben een heerlijk vrouwendagje vandaag. Hella stelt voor te trakteren op een heerlijke smoothie bowl voor ontbijt. We rijden naar een leuk restaurantje genaamd loft. Omdat we het leuk vinden meerdere dingen uit te proberen besluiten we naar Vida, een ander tentje, te gaan voor koffie.

Het is hoogste tijd om onze benen weer eens te harsen. We bekijken in de Facebook groep van de Canggu meiden welke salons er worden aangeraden en rijden naar één van die, mmm ze zijn nog best aan de prijs voor Bali begrippen. We proberen wat te onderhandelen met de prijs maar de dame werkt daar niet heel erg in mee….Maar even veder kijken dan? Ja, laten we dat doen. We komen bij een meer Indonesische salon de prijzen zijn beter. Ik kijk even naar binnen maar vind het erg lastig te beoordelen, ja het ziet er niet zo mooi en strak uit, als wij in onze westerse salons kennen maar zegt dat ook wat over de kwaliteit? Er is maar 1 manier daar achter te komen! Dus we besluiten de gok te nemen. We laten een mooi prijsje maken aangezien we met zijn drieën zijn en allemaal meerdere behandelingen willen. Ik wil mijn hele benen laten harsen en een pedicure. Ik mag samen met Willemijn eerst naar achter mee komen. Het is een vrij donkere ruimte met allemaal massagetafels gescheiden door gordijntjes. We mogen plaats nemen naast elkaar en ik zie de grote, er vies en oud uitziende hars pot al staan op het voeteneind van de massagetafel waar Willemijn plaats neemt. Ik zie een grote houten spatel in de pot en ik bedenk me gelijk, oké verstand uit en het maar over mij heen laten komen.

Ik ga liggen en ze talken mijn benen in. Verbazend genoeg doen ze dat alleen bij mij en niet bij Willemijn. Misschien omdat ik ook mijn bovenbenen doe en die gevoeliger zijn. Ze hebben 1 pot en ook maar 1 spatel die om en om bij ons gebruikt wordt. Ze hebben maar 1 bureau lamp dus bij mij staat een extra meisje met het lampje van haar mobiel licht bij te schijnen. Ze lepelt wat hars uit de pot en begint er op de blazen en smeert het dan over mijn benen. Ze gebruiken katoenen lappen om de wat weer te verwijderen.
mmm…. Balinese hygiene… misschien is het beter als je niet zo veel van het vak weet als je hier ligt. Ik ben blij dat ik geen Brazilian wax heb genomen. Als ze klaar zijn met mijn benen mag ik voor in de salon plaats nemen voor mijn voeten. Ik zit naast Hella zij krijgt een manicure.
Ik vertel haar wat mij is opgevallen tijdens het harsen. De huid werd niet gedesinfecteerd, de spatel gaat elke keer weer terug in de pot, waardoor je alle bacteriën van de klant en van uit de mond van het blazen van de dames in de pot verzamelen, maar vooral die spatel! Die wordt voor iedereen gebruikt… en ik wil niet weten hoe oud die al is. En harsen in het donker vind ik ook wel een grote uitdaging, het kan niet anders dan dat er hier en daar nog een strookje haar zit want je kan niet goed zien of het weg is. Maar ja we overleven het vast wel en je benen kunnen wel wat hebben.

Ik wil als kraam cadeau een draagzak of doek voor Willemijn kopen. Als ik aan een baby denk, denk ik gelijk aan het de hele dag knuffelen en zo heerlijk het tegen mij aan hebben in een draag doek. Daarbij vind ik het ook altijd zo’n heerlijk leuk en vredig gezicht. Dat is toch het beste wat je kunt doen als baby heerlijk op de veilige warme borst van papa of mama liggen en hun liefde voelen. Enige dingetje ik heb er zelf geen ervaring mee, dus wat nou het beste is, is best lastig. Ik surf over internet wat er zo al te koop is. En besluit te vragen aan Will wat ze al heeft gekregen zodat ik niet meer van het zelfde ga kopen. Ze heeft een draag zak die veel te groot is voor een net geboren baby en een wikkeldoek. Ik kijk op youtube voor wat technieken om het kindje te dragen. Ik doe het na en dat gaat best goed, al heb ik niet echt een kind om mee te oefenen. Ik zou dit zeker doen als ik moeder wordt, maar ik ken Willemijn en die heeft hier niet de handigheid en het geduld voor dus ik denk dat ik maar moet gaan kijken naar een draagzak.

Einde van de middag gaat Willemijn naar Bali Boeda, een restaurant, om Indonesische les te krijgen. Omdat ik al niet meer heb getekend sinds ik in Bali ben besluit ik met haar mee te gaan, bestel ik een heerlijke ijskoffie en ga zitten tekenen.

Ik ga weer naar de CrossFit voor de olympisch lift les. Ik zie een aantal de zelfde gezichten maar ook een hoop anderen. We krijgen les van een andere instructeur. Ik vind het veel beter dan die van vorige week. Hij laat ons wat warming-up oefeningen doen en kijkt rond hoe we dit doen laat ons in een houding staan en corrigeert een paar houdingen van mensen. Dan mogen we weer naar de grote zaal en een halter pakken. Hier doen we groepsgewijs de oefening in stapjes en als we de oefening vast houden zie ik dat hij echt iedereen even bekijkt of we goed staan. Wat een verschil met vorige week!

Als ik weer thuis kom ga ik aan de slag met een promo filmpje voor WILLBe Strong. Ik schrijf eerst op wat ik graag zou willen vertellen. Oké tevreden… nu uit mijn hoofd leren, dat is nog best een uitdaging! Haha dan maar beginnen met filmen en zien hoever ik kom. Na een aantal filmpjes heb ik alles er wel opstaan, beetje knippen plakken komt het vast goed. Ik kijk terug…. mmm… misschien nog één keer over. Yes! alles staat er in één keer op alleen is die iets te lang. Dus wordt toch nog wat knip werk maar dat komt wel goed.

Hella en ik gaan vroeg met de scooter naar een ontbijt tentje, genaamd Mocca, in Canggu. Nog even een westers ontbijtje met veel fruit voor we op tour gaan met de scooter richting het noorde van het eiland. Wouw wat hebben ze dat mooi gemaakt! Mijn smoothie bowl is versiert met eetbare bloemetjes! Oké nu gaat ons avontuur echt beginnen! een uur later dan we van plan waren rijden we Canggu uit…