The end of the roadtrip...

Ik word wakker en heb heerlijk geslapen. Wat een luxe zeg, ik heb in mijn eentje de jongens kamer en wat een heerlijk bed! Ik kijk uit het raam en zie een luchtballon. Ohw ja! Kelly zei gister dat er s’ochtends vroeg heel veel ballonnen landen achter het huis. Ik pak mijn camera en loop met een drafje naar beneden. Iedereen slaapt nog. Ga door de achtertuin naar buiten en zie 5 ballonnen in de lucht. Wat fijn dat ik altijd lekker vroeg wakker ben, dan zie ik dit tenminste! Ohw wouw… heel veel kangoeroes! Ik probeer ze met de inzoom fictie van mijn camera goed op de foto te krijgen. Helaas staan ze precies in de schaduw waardoor het moeilijk is een hele goed foto te maken. Ik probeer zo dicht bij mogelijk te komen. Tot het punt dat ik te dichtbij ben en ze allemaal er vandoor springen, maar ik heb wel een paar mooie denk ik :)

Ik kom met Disha en David aan in ons appartementje in Sydney. De groep is opgesplitst. Ruby en Cal zijn bij Ruby’s familie en Isaac en Ben zijn bij Isaac’s neef. Ik ga met Disha de stad in waar we een vriendin van haar ontmoeten. We doen de belangrijkste toeristische dingen, het Opera house, de brug en een wandeling door t centrum en de stadsparken. Wat is dit fijn even met deze twee meiden op pad te zijn. Disha’s vriendin vertrekt voor het eten en David en een vriend van hem zoeken ons op. We eten gezellig met z’n vieren op een centraal punt bij een Thai’s restaurant. Na het eten is het donker en zie je al de lichtjes van de stad. Wouw wat ziet dat er mooi uit met de reflectie in het water. We wandelen naar het opera house, dit is s’avonds weer anders dan overdag. We gaan zitten op de trap en kletsen wat. Het is een fijne temperatuur en genoeg te zien om ons heen. Mmm… wat een fijne dag was dit…

Vandaag hebben we lange dag in de auto, we rijden Victoria in. We besluiten ergens te gaan eten voor onze laatste avond met elkaar. Het restaurant ziet er niet bijzonder uit maar ze hebben een goede kaart en het eten is erg goed. Ik geef ze de tekeningen die ik voor ze gemaakt heb, het zijn kaartjes met hun naam, 4 woorden en 2 tekeningen die bij hun persoonlijk passen. Ze zijn er heel blij mee en bedenken welke woorden ze bij mij zouden kiezen; lovely, sweet, snizing en the tities! Ik denk dat ik erg blij kan zijn met deze beschrijving/ woorden. Die laatste heeft overigens niets te maken met mijn persoonlijke tities, maar met het moment dat ik bij “Isaac’s hole”, waar Ben zand tieten had gemaakt, random roep; and the tities!! Waarna Ben en Cal niet meer bij komen van t lachen, door mijn accent en waarschijnlijk omdat dat ze het niet uit mijn mond verwachte.

Ik wordt wakker, het is fris. Ik kan de zee horen vanaf hier. Zal ik opstaan voor een vroege ochtend wandeling? Misschien is het tijd voor een work out… mmm voel me nog erg moe, ik blijf lekker nog in mijn bed, warm in mijn slaapzak en doe wel wat yoga op het strand straks.
Ik loop het strand op, weer zo’n mooi strand! Ik wandel een stukje naar links, leg mijn handdoek neer. Auw! Een steek vlieg! Ik probeer toch wat yoga maar na 15 minuutjes geef ik het op, dit is niet ontspannen, met steekvliegen om mij heen…

We pakken onze spullen en gaan op weg naar een meer in de buurt. We stoppen onderweg in een dorp voor lunch te kopen. Isaac zegt, koop wat eten voor in de auto, we vertrekken over 15 minuten. Ik zie een leuk restaurantje met “take a way” dus besluit op de menukaart te kijken. Mmm smoothie bowl! Dat bestel ik met een cappuccino. Ik loop met mijn erg geslaagde lunch aankoop terug naar de auto…. “I’m the most lucky woman on earth” Ja, ik denk dit in het engels! That's what happens when you talk too much English, you start thinking in English :)
Het voelt als een gekke dag. Ik voel me blij en een fijne spanning voor de nieuwe face in Melbourne, maar vind het ook jammer dat de trip met deze geweldige mensen stopt. Ik mag de komende 3 nachten bij David en zijn ouders blijven. Vanaf dan kijk ik wel weer waar ik kan verblijven. Heb nu genoeg contacten in Melbourne :)