Vuur!!

We rijden een heel stuk er liggen grote passen op de weg waar we voor moeten afremmen. Hoe lang duurt het nog voor we d’r zijn? Nog steeds niemand bekijk op zijn telefoon? Dan zegt Cal in eens; OHW jongens ik heb een voicemail bericht van de politie! Ruby heeft ze gebeld om te zeggen dat ze verdwaalt is. Er gaat een vraag van opluchting door de auto, Ben matig zijn snelheid. Gelukkig is ze oké.
We rijden door naar t politiebureau waar we nu vlakbij zijn. De agente vraag wat vraageb wat er gebeur is waar we haar t laats zagen, wat voor meisje je is, of ze snel in paniek raakt. Het blijk zo te zijn dat we niet in “the lost village” waren maar ergens anders. De politie gaat er snel heen nu het nog licht is. Wij rijden eerst langs een stacaravan plek om een overnachting te regelen en rijden dan ook terug naar de plek waar we de rest hebben achtergelaten. Als we aan komen horen we van de politie dat ze is gevonden. Oh wat ontzettend fijn!! Ik zie d’r met een politie agent en Louis aan komen lopen ik loop haar met Cal een stukje tegemoet. Ik dacht in de auto al als ze terug is wil iedereen haar wel een grote knuffel geven van blijdschap en op luchtig, moet ik dat wel de eerste zijn? Maar dit blijkt niet t geval ik geef haar een dikke knuffel en zeg hoe blij ik ben dat ze niets mankeert. De mannen uiten zicht niet zo fysiek dat ze blij zijn, op een opgeluchte zucht na. Ik weet dat ze blij zijn wand ik heb hun onrust en zogen heel goed gezien. De politie wil wat gegevens en info van Ruby, ik zie dat ze is aangedaan de tranen staan in haar ogen. Logies ze heeft momenten, in die drie uur alleen ook, het scenario bedacht nooit meer gevonden te worden. Ik blijf bij haar en hou haar vast.

Opgelucht rijden we met z’n allen naar de caravan plek. We hebben er 1 gehuurd met vier beden en de rest kan op een luchtbed in de woonkamer. Na gegeten en gedoucht te hebben, komen de instrumenten te voorschijn en zingen we wat liedje met z’n allen. Wat leuk dat ik in z’n muzikale groep terecht gekomen ben en wat ben ik blij met deze goede afloop!

Weer onderweg het is veel in de auto en er is niets te bekennen in de omgeving, dag 1 in de auto vond ik wel relaxt maar inmiddels begint het weer erg veel zitten te worden.
Plots schieten er een maar kangoeroe’s de weg over twee voor Louis auto maar 1 tegen de zeikend van de auto! Who! Dat is even schrikken. De kangoeroe probeert weg te springen maar valt neer in de berm. Wat nu? Hij leeft nog, maar heeft wel pijn. Moeten we hem uit zijn lijden verlossen of overleeft hij dit? We stappen allemaal uit. Hij probeert weer weg te springen maar valt keer op keer. Arm beest. Louis auto heeft een beste deuk maar niets ergst waarmee we niet verder zouden kunnen rijden. De kangoeroe is in middel weer recht op komen staan en het lukt hem met wat moeite om weg te strompelen. Gelukkig dat geneest vast wel, hij red zich denk ik wel.

Na een lage dag in de auto, komen we aan op een plek waar je mag kamperen. Daar is ook alles mee gezegd, er staat een overkaping van staal, een picknick tafel en prullenbakken, dat is het! We zetten onze tenten op, ik word gek van de vlieggen, ik ben nooit dol op dat gekriebel, maar dit zijn er extreem veel en ze gaan ook nog t liefst in de gezicht zitten. Zo kan ik toch geen tent op zetten…Aaahhgg. Ik word meester in de “Australian salute" (een zwaaiende beweging voor je gezicht)
Twee van ons gaan aan de slag met het eten. Isaac wil een rookend kampvuur maken om de vliegen te verjagen. Het blijft niet heel lekker branden. Louis wil graag zijn vuur-stik gebruiken om vuur te maken, hij krijgt makkelijk vonken maar t brand niet. Cal gaat het proberen, ook zonder succes. Dan willen ze de aansteker gaan pakken maar dan krijg ik het vuur-stikje, ik wil t wel proberen maar verwacht er niets van als de jongens het ook niet lukt. Ik besluit het droogste gras te gebruiken duw het tegen de grond aan en haal de schraper langs het stokje het vonkt, maar dat is het. Ik ga door, probeer de vonken op 1 plek te blijven richten, steeds sneller…en… JA!! Ik heb vuur en dat zo snel! Haha nu gouw meer takken er op en we bouwen een mooi kampvuur met z’n allen, maar ik blijf nu natuurlijk de vrouw van t vuur :)

Weer een dag in de auto. We rijden Queensland binnen! Jeej! Maar het is nog steeds 1 lange weg t zelfde. Nu ik dit typ kijk ik op en moet ik bekennen dat het uitzicht iets veranderd is, het is bergachtiger.
We komen aan in Mount Isa, zetten onze tenten op en nemen een duik in t zwembad. We gaan voor een late lunch naar de KFC. Ik merk dat ik mijn gezonde eten met lekker veel groente begin te missen en het sporten ook. Vanmorgen stond ik al wat sportbewegingen te maken om de vliegen van me af te houden, maar merk dat ik t mis na zo lang en veel op mijn kont zitten in de auto. Ik ben wel blij met plan dat we 22 dagen 22 push-ups doen, dit nodig ook uit andere oefeningen te starten, zo kom ik toch nog een beetje aan m’n beweging!
Ruby heeft het plan een pyjama-feestje te doen met maskertjes en praten over je liefdesleven. Ik vind dit een leuk idee, zij is al een hele tijd “one of the guys” en ik ben dat inmiddels ook, zo kunnen de mannen een avondje “one of the girls” zijn! Ik trakteer iedereen die wil op een korte facial. Jeetje, dit deed ik normaal iedere dag, nu ik t een tijdje niet heb gedaan merk ik weer hoe leuk het om mensen zo te verwennen.

Na een uitgebreid ontbijt voorzien door de camping zitten we weer in de auto, naar t vliegveld om een nieuwe vriend op te halen. Ik merk na een middag en avond wat anders, ik weer zin heb in de rit. Met een blij gevoel en een smile op mijn gezicht ben ik benieuwd wat vandaag ons gaat brengen….